Of ik beloofd had ooit terug te keren? Geen idee. Als gisteren soms al een waas is, laat staan wat ik nog weet van voornemens die zeventien jaar oud zijn. Het zou nochtans wel iets typisch mij zijn, zo’n boude uitspraak in de aard van ‘dit doen we later nog eens, met onze kinderen’. Niet dat die toen al in de picture waren, we waren nog eens niet getrouwd.
En toch staan we hier opnieuw, dit keer met onze drie koters. Want wat ik me wél herinner, is het plan om een verre reis te maken eens de jongste er flink genoeg voor is. Ik wil hen zo graag wat meer van de wereld laten zien, maar toch nog niet te ver buiten de vertrouwde lijntjes kleuren. Dus kozen we voor Amerika: een rondreis van 3 weken doorheen Californië, Arizona, Nevada en Utah.
Let’s do this…
La Vie de Mie 