Elke leeftijd heeft zijn charmes. Al ben ik wel heel erg fan van de kleutertijd. Ik houd van de openheid waarmee een kleuter naar de wereld kijkt. Elke vraag wordt gesteld, elk antwoord is goed. Als een spons die alle zeeën van de wereld probeert te absorberen. Het moet nogal een drukte zijn, in dat kleuterhoofd.
Zo onlangs in de auto…
De kleuter: “Later als ik groot ben, word ik een mama en jij een oma.”
Ik beaam die vaststelling.
De kleuter: “Dan ben jij oud”.
Ik beaam opnieuw, iets minder enthousiast.
“Ga je dood als je oud bent?”
Oh jee, we gaan die weg weer op…
Ik: “Neen, alleen als je heel, heel oud bent…”
“Maar als je oud bent, heb je wel strepen op je gezicht”.
En dan is het even stil.
“Oma is oud he?”
Ik moet lachen. Al zal oma het misschien minder appreciëren dat haar kleindochter stiekem haar rimpels heeft zitten bestuderen. Ik ben al blij dat ze die van mij nog niet heeft opgemerkt. Zo scherp is het observatievermogen van mijn kleuter gelukkig net nog niet.
La Vie de Mie 