Een tijdje geleden maakte ik in een melancholische bui een Spotify lijstje aan met nummers uit mijn tienerjaren en studententijd. Vandaag weergalmde die door mijn boxen, in de auto op weg naar huis. Faith No More had de eerste noten van “Epic” nog maar net ingezet of ik zat al mee te wippen op mijn stoel. Het gebeurt zelden dat ik nog naar dat soort muziek luister, maar ik ben niet te houden als het dan toch gebeurt. Zou het zijn omwille van de herinneringen? Alsof mijn hart wordt herenigd met een oude vriend, met wie ik een geweldige tijd heb beleefd. Ik zie mezelf zo weer dansen, ik zie mijn vrienden, ik denk aan onze gesprekken, aan wat we samen deden… Muziek is de vonk die mijn herinneringen aanwakkert. Zou dat ooit verdwijnen? Kan Faith No More me nog steeds in vuur en vlam zetten als ik zeventig of tachtig ben? Misschien ben ik tegen dan de herinneringen kwijt en hoor ik enkel geboenk en geschreeuw. Als het licht in je hoofd dooft, sterft de muziek dan ook?
#eveninglight #augustbreak #evenserieus #veelvragen
La Vie de Mie 