De voorbije dagen heb ik me ’s avonds en soms zelfs overdag bezig gehouden met de meest nutteloze activiteit ooit: een puzzel maken. Ik was eraan begonnen in de hoop de kinderen enthousiast te krijgen, maar de enige wiens goesting gewekt werd, was ikzelf.
Een puzzel van 1.000 stukjes, daar is een mens wel even mee bezig. Soms dacht ik wel eens aan al de nuttige dingen die ik zou kunnen doen in plaats van naar puzzelstukjes te zoeken. Maar de drang om het ding af te krijgen, was sterker dan mezelf. Plus, ik las net op dat moment dit artikel van Charlie Magazine. Het zou zelfs goed zijn om af en toe volkomen nutteloze dingen te doen. De volgende puzzeldoos staat al klaar.
La Vie de Mie 