Misschien is het typisch voor oma’s. Elke keer ze op uitstap of vakantie is geweest, brengt oma voor haar kleinkinderen iets mee dat ze tijdens het ontbijt of bij de koffie in haar handtas heeft laten vallen. Dat varieert van koekjes tot chocopasta of confituur in van die kleine kuipjes. Met een gezin van vijf heb je daar weinig aan. Hier nuttigen wij potten, geen kuipjes. Dus die dingen blijven meestal lang in de kast liggen.
De voorbije nacht was ik zelf op hotel. Aan het ontbijtbuffet grabbelde ik enkele miniporties choco- en speculaaspasta mee en haast automatisch hield ik er eentje opzij voor mijn kinderen. Plots begreep ik het. Het heeft helemaal niets te maken met dat potje op zich. Het is het gebaar. Met dat kleine kuipje wil je eigenlijk zeggen: ik heb aan jullie gedacht. Het is een soort van bewijsmateriaal. Althans zo denk ik erover. Voor mijn kinderen zal het worst wezen. Voor hen geldt gewoon: hoe meer choco, hoe beter.
La Vie de Mie 